Harry Potter and the Deathly Hallows

Last week I finished reading the seventh book in the Harry Potter series, "Harry Potter and the Deathly Hallows", and it was a very pleasurable experience. Since I am not going to spoil your reading of the book, I don't make any remarks as to the plot of the book. Ever since the publication of previous volume of the saga, which I have translated into Persian and you can download it for free, I occasionally worried that the last volume may disappoint me. There were some loose ends in the previous tomes, which couldn't help but make me more anxious to read the last installment. Well, here it is-much better than I could ask for. While I was reading the seventh book, I got a feeling that it was written in a more fluent language, with lesser use of "dictionary" and "strictly British" words. This makes its translation much simpler. A word of thanks is due to Ms. Rowling for this! Moreover, this volume, enjoying a coherent and compelling plot, is a real page-turner. The ending is almost as I wished it to be. Since I don't like to read fan fiction, I am looking forward to reading more books written by JK Rowling in the future. The Persian translations that sprang into being all over the net immediately after the release of the book (even before its release in some instances) prevented me form considering this volume for translation. There are a lot of good books out there waiting to be translated (and to be read, I hope—though, sometimes, the lack of book reading in my country is disappointing!)…

«هري پاتر و يادگارهاي مرگ» هفته‌ي گذشته كتاب هفتم مجموعه‌ي هري پاتر را، كه ترجمه‌ي پيشنهادي من براي عنوان آن «هري پاتر و يادگارهاي مرگ» است، خواندم و بايد بگويم كه كتاب بسيار خوبي بود. البته قصد ندارم به ماجراي داستان اشاره كنم تا لذت كساني را كه هنوز نخوانده‌اند، از بين نبرم. از زمان انتشار جلد قبلي، هميشه ترسم اين بود كه آخرين كتاب داستان خوبي نداشته باشد و توقعات زيادي را كه از هري پاتر در خوانندگان پيدا شده است، بر آورده نكند. علاوه بر اين، معماهاي حل نشده‌اي در جلد قبل مطرح شده بود كه اشتياق مرا براي خواندن جلد آخر بيشتر مي‌كرد. بالاخره كتاب منتشر شد و حتي از حد انتظار من هم بهتر بود. در حين خواندن كتاب هفتم، احساس كردم كه اين جلد روان‌تر نوشته شده و كمتر از كلمات لغتنامه‌اي و «مطلقاً بريتانيايي» استفاده كرده است. به نظر من، در اين مورد بايد از خانم رولينگ سپاسگزار باشيم! به علاوه، اين جلد از داستاني همخوان و گيرا برخوردار است كه سبب مي‌شود كتاب را نتوان در حين خواندن به سادگي زمين گذاشت. پايان داستان تقريباً همان جوري است كه من آرزويش را داشتم. چون من از خواندن كتاب‌هاي هواداران (fan fiction) خوشم نمي‌آيد، اميدوارم در آينده نيز كتاب‌هاي بيشتري از جي.كي. رولينگ بخوانم. از اولين لحظات انتشار كتاب هفتم (و در برخي از موارد، حتي از قبل از انتشار رسمي كتاب)، ترجمه‌هاي متعددي به زبان فارسي در اينترنت ظاهر شد، و همين امر سبب شد كه من حتي فكر ترجمه كردن اين جلد را به سرم راه ندهم. كتاب‌هاي خوب زيادي براي ترجمه هست (البته اميدوارم كه خواننده هم داشته باشد—بعضي وقت‌ها كم بودن كتابخواني در ايران خيلي آزارم مي‌دهد!)…